Vrijdag 30 maart.   Grote wandeling naar einde van het eiland (en de wereld :) )

Het is vandaag flauw weer.  Zwaarbewolkt en in de voormiddag regen.

Wij fietsen zo ver mogelijk als het wegdek het toelaat.

Op een bepaald ogenblik is fietsen totaal onmogelijk geworden en verstoppen we ze tussen het struikgewas en gaan we te voet verder.

Totaal hebben we op onvoorstelbaar slecht gelegde keien (destijds door gevangenen gelegd) ongeveer 10 km afgelegd.

       

We vertrekken met de fiets 

Er is in totaal een hoogteveschil van 400m

Oei, verkeerde weg. Deze loopt dood op een 

plantage/ privé eigendom

Dan maar terug. Op de fiets is het te moeilijk

Dat bord hadden we daarstraks niet gezien.

Hier zijn we op een andere weg richting de top van de berg.

Straks zitten we met ons hoofd in de wolken ;)

Dit is echt niet meer te doen. 

We hebben onderweg onze fietsen verstopt tussen het strtuikgewas.

Wij verraden onze schuilplaats niet hoor :)

Die keien zijn een ideale voetmassage ....

Steil omhoog.

Er bestaan dus nog gekke mensen :)

Dat zijn italianen. Beetje Italiaans oefenen hé.

Ik moet geen taal verstaan om te kunnen babbelen

Ik heb wel medelijden met de gevangenen die dat 

hier moeten aanleggen hebben.

En bij ons klagen ze .....

De kwaliteit is niet altijd even goed :)

Voila. We hebben de top bereikt.

Amaai, het is intussen 18u en we moeten nog terug.

Maar het is bergaf hé.