Dinsdag 19 mei 2020
Wij hebben nog steeds de auto en vandaag gaan we naar het noorden van het land, de grens met Servië.
Zij noemen dat het hooggebergte. Dat van gisteren zullen de polders geweest zijn 😀.
Het is een eindje rijden. Eerst nemen we dezelfde weg tot Nicsik om dan verder noordwaarts te rijden. Het gebied is heel dun bevolkt en bestaat voornamelijk uit natuurgebied.
Wij rijden naar Zabljak . Dat is het gelegen stadje van Montenegro (hoger dan 1.500 m) . In de winter is het een populair skigebied.
De bergen zijn daar rond de 2.300 m hoog.
Nadien kruisen we het land richting Albanië waar we door de canyon rijden.
Nadien rijden we via Podgorica en Budva (aan de kust) terug naar Kotor.
Wij legden ongeveer 750 km af en waren om 23u30 thuis.
Dit is de weg naar Nicsik.
Wij rijden er nu gewoon door om zo
snel mogelijk in Nicsik te geraken (je mag dat letterlijk nemen 😂)
Ik ben geflitst en tegengehouden door de lokale politie.
Ik ben er vanaf gekomen met een " drive carefully please" 😅
De bouwstijl is anders dan aan de kust.
Naarmate we hoger komen verandert het landschap .
De bossen maken plaats voor weilanden en kale vlakten.
In de verte ligt er nog sneeuw op de bergtoppen
We rijden het natuurgebied in.
Hier lopen de koeien, schapen en paarden gewoon vrij rond.
Net op tijd een baanrestaurantje gevonden.
Marc doet alsof hij verstaat wat op de kaart staat 😂😂.
Wij hebben dan maar wijselijk de lokale specialiteit gevraagd.
En dat is lamsvlees natuurlijk. Ze lopen hier buiten vrij rond.
Een lekkere Vranac wijntje voor 10 euro erbij ....
Kijk nu! Marguerite van Fernandel wandelt op haar gemak voorbij!
Een dik half uur later keert Margueritte terug.
Zij stoort zich absoluut niet aan de auto's.
Een pot lokale honing gekocht (Montenegro is gekend voor zijn natuurlijke honing)
Gelukkig had de dienster haar mondkapje op.
Ik denk dat ze bij Koen Geens in de leer geweest is 😂😂
Hier is toch wat volk binnen.
op weg naar Zabljak. Schapen op de weg.
Een heel aparte woningstijl
Zabljak is een "stad" met 3500 inwoners waarvan
1.400 permanente bewoners
Wij gaan eerst naar het nationaal park met oa "the black lake"
De bewaker van het nationaal park is een Serviër.
Hij heeft ons wat wetenswaardigheden en tips meegegeven.
Dit is de "black lake"
Normaal gezien is deze plaats heel toeristisch.
Wij lopen hier nu alleen rond.
Nu gaan we het hogerop zoeken.
Wij rijden in de canyon met links van ons de rivier.
Dit duurt zo'n 40 km.
Wilde paarden op straat.
Hier zijn we uit de Tara Canyon.
Nu nog een 200 km rijden en we zijn weer thuis!
Het zal nacht worden denk ik.
We zijn terug in Kotor. Het is intussen 23u30.
Wij hebben 700 km gereden.
Wat ons hier nu opvalt is dat door de weerspiegeling van de
verlichting van het kasteel in het water, dit een hart vormt.
